Lourdes: Kilise tarafından "mucize" olarak tanımlanan 72. açıklanamayan şifa

25 Temmuz Cuma günü, Lourdes'te, nörodejeneratif bir hastalıktan muzdarip Antonia Raco'nun iyileşmesi, tapınakta toplanan doktorlar tarafından "açıklanamayan" olarak kabul edildi. Kilise ise bunu bir "mucize" olarak değerlendirdi...

25 Temmuz'da , Lourdes'deki John Paul ^I Salonu'nda, yaklaşık yüz kişinin önünde sahnede beş adam vardı: ilahiyat öğrencileri, rahibeler, gazeteciler ve ortada Antonia Raco. Sesinde yaşlarla hastalığını, çektiği acıyı, tekerlekli sandalyeyi ve ardından havuzda duyulan o "tatlı sesi" anlattı: "Korkmayın." Ağladı. "Ayağa kalktım. Bir daha oturamadım. Sanki biri bana eşlik ediyordu ."

2006 yılında, bilinen bir tedavisi olmayan nadir görülen dejeneratif bir hastalık olan primer lateral skleroz teşhisi kondu ve bacaklarını yavaş yavaş kullanamaz hale geldi. 2009 yılında Lourdes'e geldi. Döndüğünde semptomlar ortadan kalkmıştı. Bu kalıcı kayıp, bu patolojide uzmanlaşmış İtalyan nörolog Profesör Vincenzo Silani tarafından doğrulandı. 25 Temmuz'dan beri, bu iyileşme Kilise tarafından resmen "mucizevi" olarak tanımlanıyor.

Bu noktaya gelmeden önce, süreç on beş yıl sürdü ve bir dizi uzman değerlendirmesi ve iki oylama yapıldı. İlk olarak, Sanctuary Tıbbi Bulgular Ofisi. Yedi kriterin karşılanması gerekiyordu: ciddi hastalık, etkisiz tedavi, ani, tam ve kalıcı iyileşme, nüksetme veya açıklama olmaksızın.

"Bu, bilimin açıklayamadığı bir şifa," diye açıklıyor Profesör Emmanuel Jonquet. İşte tam da bu noktada, tıbbın henüz açıklayamadığı bir şeye geliyoruz. Ve Kilise'nin adlandırmaktan sorumlu olduğu şey de bu.

Yaklaşık otuz gönüllü doktordan oluşan Lourdes Uluslararası Tıp Komitesi (CMIL), 2019'da ilk kez oylama yaptı. Sonuç oldukça bölünmüştü. Dr. Alessandro de Franciscis'in gülümseyerek belirttiği gibi, "Covid'in 'ilahi' gelişi" her şeyi geciktirdi. Ancak bu durum, Raco dosyasına "yeni çalışmaların" entegre edilmesine olanak sağladı. 2024'te yeni bir oylama yapıldı: 17 evet, 4 hayır. Üçte iki çoğunluk sağlandı. Tıbbi açıdan bakıldığında, onaylanmış oldu.

"Görevim her şeyin usulüne uygun şekilde yapıldığını doğrulamak," diye hatırlatıyor Monsignor Micas. Bize güvence veriyor: "Uzmanlar Lourdes'u savunmak için burada değiller." Katılımları gönüllü olsa bile. Odada klinik kayıtlardan ziyade "lütuf"tan biraz daha fazla bahsedilse bile.

CMIL'de mucizelerden söz edilmiyor. "Konuşanlar doktorlar," diye ısrar ediyor Dr. de Franciscis. "Biz bilim insanları gibi konuşuyoruz." Yine de tartışmaların "çok canlı" olduğu söyleniyor. Ve kullanılan dil bazen protokolün biraz ötesine geçiyor.

Dolayısıyla "mucize", "açıklamanın yokluğu"nu kapatır. Tıpkı bilimin henüz kendine ait bir yer bulamadığı yere konan bir kelime gibi.

Ama her şey açık, değil mi? Tabii ki, takip ettiyseniz. "Biraz uzun, biraz teknik," diye kabul etti piskopos. Olayların iniş çıkışlarında kaybolan tek kişi o değil. Neyse ki sonunda her şey yerli yerine oturuyor: gerçekler ortada, doktorlar oy kullandı, Kilise kararını verdi. Ve Antonia Raco tekrar yürüyebiliyor. Belki de asıl "mucize" budur.